Van je collega's moet je het hebben!

Zoals jullie weten vind ik het erg leuk om in opdracht te mogen werken. Mijn collega Debby maakt hier graag gebruik van (waarvoor mijn dank Debby!!). Zo ook een week geleden.
Ik zou naar haar toe gaan voor het verjaardagsfeestje van oudste dochter Naomi. Een paar dagen er voor kreeg ik een enthousiaste mail of ik ook nog een labeldoekje en een luiertaart kon maken. Labeldoekje geen probleem, luiertaart....mmmmmm, nieuwe uitdaging!
Ik surfde eens op het net, deed wat ideetjes op en ging naar de stad voor luiers. Bij de kassa vroeg de jonge kassière of ik een voordeelpas had. Ik antwoordde ontkennend (raak ze altijd kwijt) waarop ze me vertelde dat ik met de voordeelpas flinke korting kon sparen voor de luiers en dat dat toch mooi meegenomen was. Ik vertelde dat de luiers niet voor mezelf waren dus dat ik ook geen voordeelpas nodig had. Enigszins teleurgesteld keek het jonge ding me aan en zei: "Nou ja, ook op oudere leeftijd krijgen mensen nog baby's hoor!". Normaal ben ik niet zo gauw van m'n stuk gebracht maar deze had ik niet aan zien komen.......

Thuis ging ik direct aan de slag door eerst de luiertjes een voor een op te rollen en vast te zetten met een elastiekje.

Na enkele veranderingen aangebracht te hebben was ik uiteindelijk tevreden over mijn eerste luiertaart.
Cellofaanpapier en krullint zorgden voor een vrolijke noot maar de vrolijkheid sloeg bij mij om in geïrriteerdheid toen ik buiten foto's nam. Tjee wat spiegelde dat cellofaan zeg. Oordeel zelf:

Dan maar naar binnen:

 

 

Tja, niet veel beter....

Voor het maken van het labeldoekje had ik de opdracht meegekregen dat de voorkant uilenstof moest zijn (achternaam van het jongetje luidt nl: Uil, hoe grappig!) en fleece aan de achterkant met de naam REMI er op.
Zo gezegd, zo gedaan.

Omdat ik een 'eenvoudige' naaimachine heb zocht ik eerst een leuk lettertype uit, knipte dit uit, legde het op de stof en  knipte het wederom uit. De stoffen letters werden op het fleece gespeld, geregen en met een hele smalle zigzagsteek vast gestikt.

Dit keer vergat ik eens niet om mijn label mee te stikken.

Naast mijn kralenverzameling, nietstiften, bedeltjes, tangen, draad etc gingen ook de luiertaart en labeldoekje mee naar het kinderfeestje.
De jarige job en haar vriendinnen waren buiten touwtje aan het springen maar stopten direct toen ze me zagen. Enthousiast gingen ze me voor naar binnen en hielpen me mee om alle spullen op tafel te zetten, waarbij de ooohhh's en aahhh's ook hier over de tafel rolden (en ik genoot!!)
Nadat ik uitleg had gegeven over het maken van de armbandjes kon het eigenlijke 'werk' beginnen.

Alle dames waren super geconcentreerd bezig, probeerden zelf en/of met hulp te kettelen, armbandjes dicht te maken met behulp van een knijpkraaltje of te rijgen. Er werd rustig gewacht op beurten en ik had voor de eerste keer zelfs tijd voor een kop koffie (!).

                                                  Mijn koffiemok op de voorgrond...

De jongste dochter van Debby wilde graag een ring er bij en dat leek de anderen ook wel wat. Gelukkig had ik net genoeg ringen bij me. Nadat iedereen een roosje had uitgekozen sloeg ik aan het lijmen.
Debby en Danny (hubbie van eerstgenoemde) hielpen de kinderen ondertussen enthousiast mee. Na zo'n 2 uur had elk kind 2 armbandjes gemaakt en 1 ring:

Mooi he!

Meiden bedankt voor jullie enthousiasme, ik heb er enorm van genoten.
Enne....Debby.....laat de volgende bestelling maar doorkomen hoor (ha, ha!)!!