Oude tijden her(be)leven

Afgelopen zaterdag was mijn zus met haar hond Bo op bezoek.
Aangezien we met tweetjes waren, besloten we een aantal gezelschapsspelletjes te doen.
We trapten af met een potje Memorie.
Al snel kreeg ik een flash back:
Ik zie me zitten aan tafel met m'n grote zus en we spelen Memorie. De uitslag is van tevoren al bekend want hoe ik m'n best ook doe, ze wint ALTIJD.
Dit weekend was het niet anders: Stand na ons eerste potje:

Ik hoef jullie niet te vertellen dat het kleine stapeltje van "moi" is!

Na nog een aantal potjes en 'voer' voor de geest krijg ik de smaak te pakken en eindigen we gelijk. Ik wil nog even in de "flow" blijven en besluit op het hoogtepunt te stoppen.

We besluiten een potje te kaarten (duizenden).
De stand na 1 potje:

Mijn zus is de flauwste niet en reageert ingetogen:

Zelfs Bo schrikt van het tumult en komt een kijkje nemen:

Ik zweer revanche te nemen en verhip, het lukt me ook nog.
In de overwinningsroes besluit ik er nog een potje aan te wagen......fout, he-le-maal fout. Ik krijg genadig op m'n broek:

Ik besluit de brui "aan maarten" te geven en ga een lang eind met Bo wandelen.............  .