Na 4 jaar als wijkverpleegkundige in hetzelfde team gewerkt te hebben, nam ik op de valreep van 2016 afscheid van mijn lieve collega's.
Gelukkig blijf ik wel in hetzelfde gebouw werken dus zullen we elkaar ongetwijfeld nog regelmatig tegen komen.
Ik haakte voor al mijn collega's een zuster:
En maakte een label waar ik voor elke collega haar naam in stanste.
Ik verpakte elke zuster in doorzichtig cellofaan papier:
In de gekochte kaart schreef ik een persoonlijke noot.
Ik betrapte me er op dat dit me meer deed dan ik had verwacht dus er moest een tissue aan te pas komen om de kaart 'traan-vrij' te houden (hoe ouder ik word, hoe sentimenteler lijkt het wel, of zullen dit gewoon de hormonen zijn??).
Ik was op tijd begonnen met het haken van alle zustertjes (10 stuks in totaal) dus had ik ook alle tijd om nog foto's te maken....dacht ik.... . Helaas kreeg ik onverwachts bezoek van meneertje griep op kerstavond, die zich allercomfortabelst voelde en die ik met moeite (en enige dwang!) op oudjaarsdag de deur uit werkte. Hij liet als souvenir een nare hoest achter, waar ik nog steeds last van heb, maar goed, dat is een ander verhaal.
De foto's dus...die maakte ik uiteindelijk op de laatste avond voor het afscheid. Vandaar dat de kleuren enigszins vertekend zijn, maar ik wilde dit toch met jullie delen.
Van mijn collega's had ik al een mooi kerststuk gekregen:
Maar op de dag van het afscheid kreeg ik ook nog een mand met allemaal persoonlijke cadeautjes en dito kaartjes...hartverwarmend!
Gelukkig blijf ik wel in hetzelfde gebouw werken dus zullen we elkaar ongetwijfeld nog regelmatig tegen komen.
Ik haakte voor al mijn collega's een zuster:
En maakte een label waar ik voor elke collega haar naam in stanste.
Ik verpakte elke zuster in doorzichtig cellofaan papier:
Ik betrapte me er op dat dit me meer deed dan ik had verwacht dus er moest een tissue aan te pas komen om de kaart 'traan-vrij' te houden (hoe ouder ik word, hoe sentimenteler lijkt het wel, of zullen dit gewoon de hormonen zijn??).
Ik was op tijd begonnen met het haken van alle zustertjes (10 stuks in totaal) dus had ik ook alle tijd om nog foto's te maken....dacht ik.... . Helaas kreeg ik onverwachts bezoek van meneertje griep op kerstavond, die zich allercomfortabelst voelde en die ik met moeite (en enige dwang!) op oudjaarsdag de deur uit werkte. Hij liet als souvenir een nare hoest achter, waar ik nog steeds last van heb, maar goed, dat is een ander verhaal.
De foto's dus...die maakte ik uiteindelijk op de laatste avond voor het afscheid. Vandaar dat de kleuren enigszins vertekend zijn, maar ik wilde dit toch met jullie delen.
Van mijn collega's had ik al een mooi kerststuk gekregen:
wat mooi om zo afscheid te nemen
BeantwoordenVerwijderenWat zijn die leuk! Succes met de nieuwe uitdaging!
BeantwoordenVerwijderenOh, wat heb je dat leuk gedaan, de pakketjes zijn vast met open armen ontvangen :-D Succes op je nieuwe werkplek, hopelijk ben je al gewend.
BeantwoordenVerwijderenMijn ex-collega's waren inderdaad blij verrast! Mijn nieuwe werkplek is even wennen maar beslist niet minder leuk. Weer andere cliënten en collega's werkt weer heel verfrissend!
VerwijderenEen prachtig en warm gebaar van jou ...
BeantwoordenVerwijderenOrigineel met het persoonlijk labeltje ...
Succes en een fijne start ... lieve groetjes Valerie ♥
Oh zeg, wat een ontzettend leuke afscheidscadeautjes! Wel erg vervelend van die griep en het hoesten dat je er aan overgehouden hebt. Hopelijk vertrekt die ook nog snel. Veel succes op je nieuwe plek! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenMooi gebaar van jou voor uw collega's. Kan mij best voorstellen dat er een traantje viel zeker als je fijne collega's had. Hopelijk herstel je snel van die vervelende hoest. Wens jou zeker een fijne nieuwe start op het werk en vooral een goede gezondheid, liefs Tinne
BeantwoordenVerwijderenDat sentimentele herken ik hoor, is juist mooi dat je zo gehecht bent geraakt aan je collega's! En die popjes zijn zo leuk!
BeantwoordenVerwijderenHopelijk snel gewend aan de nieuwe werkplek en ook hopelijk snel verlost van die hoest, groetjes,
Sigrid