8.02.2013

Zwak "haak" vlees..........







Haken vind ik erg leuk (en verslavend!), maar alle losse onderdelen in elkaar zetten........mmmwwhhaa.

Zo gebeurd het dat mijn bak met onaf gemaakte haaksels groeit en groeit. Jammer natuurlijk, dus de afgelopen avonden besloot ik hier iets aan te doen. Stopnaald opgesnord, schaar bij de hand en beginnen maar.......  .
Na enkele onderdelen aan elkaar te hebben genaaid keken de haakboekjes me ondeugend aan en ging ik overstag (tja, het haakvlees is zwak, zullen we maar zeggen).
Ik sprak mezelf streng toe en besloot alleen een nieuw lijfje te haken. Maar dat ging veel sneller dan verwacht. Toch maar....wel ja, kon mij het schelen, dus hup, de oogjes er ook bij.
Daarna weer terug naar het aan naaien van pootjes, hoorns, oren en wat al niet meer uit de bak.
Ja, ja, deze dame heeft best discipline hoor......................................zeker tot aan de "drink-break". Met een glas koude sap werp ik snel een blik op de blog-lijst om te kijken of er nog nieuwe berichten zijn gepost en heel raar, maar ineens heb ik de haaknaald weer in de hand en ben ik vleugels aan het haken.
Als ik naar bed ga zie ik dat 1 giraf z'n lijf, hoofd, 1 hoorn, 1 oor en 1 poot heeft gekregen. Het arme beest......

De overige avonden gingen niet veel anders. Sterker nog, het uiltje waar ik tussendoor aan was begonnen vloog al vrolijk rond, in elkaar gezet en al.
Herkenbaar???

Uit:'Amigurumi & forest friends'


Vliegen valt nog niet mee als je zo klein bent...


Voetje d.m.v. clusterhaken, voor een eerste keer niet slecht.



Alles oplettend in de gaten houden 


Sappig blaadje groen.


Vanavond de balans opgemaakt en mijn bak ter hand genomen. Het resultaat is bedroevend. Alleen Michelangelo, de Ninja-turtle,is helemaal in elkaar gezet.

Uit:'Superlieve mini-diertjes haken'.


Toch maar weer moed zien te verzamelen om 3 giraffen verder in elkaar te zetten en een amigurumi vosje. Of ik daar zin in heb?????.......Mmwwhhaa.




9 opmerkingen:

  1. Heeeeeel herkenbaar
    En niet alleen ivm haken....ik heb drie handgemaakte patchworkdekens, zo goed als klaar........maar af geraken ze nier

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ook heel herkenbaar haha
    Maar je uiltje is wel heel lief geworden

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ohhh die Patricia!Ik vind het momenteel echt te warm voor te haken.....mijn handen zijn zo zonder haaknaald al zo zweterig

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat herkenbaar ! Ik heb echt een gruwelijke hekel aan het in elkaar zetten ;)
    Je uiltje vind ik zooooo lief , echt schattig <3
    Doe rustig aan meid , denk aan jezelf .. Xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo herkenbaar. En zo logisch. Je hebt een haakverslaving en geen in-elkaar-zet-verslaving, zoals velen van ons. Af en toe even een uurtje naaien, dan komen de projectjes langzaam toch allemaal af.

    Om niet te hoeven naaien is het heerlijk om af en toe dingen te haken die niet in elkaar gezet hoeven worden. Gewoon als afwisseling. Bijvoorbeeld meedoen met de rage om een sjaal of omslagdoek te haken.

    Jouw uiltje is echt schattig. En de kleine ninja-turtle heeft iets stoers.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  6. erg he die verslaving! En ik heb je er nog wel aan geholpen ook :)

    Maar de resultaten zijn wel leuk als ze eenmaal af zijn!!! Je hebt de smaak goed te pakken gekregen!

    Groetjes renske

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel herkenbaar haha. Hier het zelfde. Wat zijn ze leuk geworden zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. die uiltjes zijn heel leuk om te maken, ik heb er al een 5 tal gemaakt en ze blijven plezierig.

    groetjes cindy

    BeantwoordenVerwijderen
  9. hehe heel herkenbaar zelfs
    ik heb me voorgenomen (en tot nu toe houd ik me er wel aan) niks nieuws beginnen voor het andere in elkaar zit /staat/hangt
    ook al lokt het nieuwe haakwerk nog zo hard ,enja, zelfs ik heb al ondervonden dat "haakvlees" heel zwak kan zijn
    grappig eigenlijk hé

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het achterlaten van reacties, ik lees ze graag.
Liefs, Patricia