11.19.2013

Zware "bevalling!"




Een goede maand geleden vroeg een cliënt of ik een olifant kon haken voor het aanstaande achterkleinkind dat op komst was.
Natuurlijk kon ik dat!
Ze wisten al dat het een meisje zou worden dus daar mocht ik de kleuren op afstemmen.


Enthousiast ging ik van start en de olifant vorderde gestaag. Toen ik nog 10 toeren voor het hoofd moest haken kwam er een kink in de kabel.
Wat was nu het geval? Mijn grijze wol was op. Geen probleem, gewoon even naar de stad.
Ja, ja, dat feest ging dus mooi niet door. Ik had namelijk de wikkel niet bewaard, wist alleen nog dat er pinguïnblauw op had gestaan.

Met 1 oor (van de olifant, wel te verstaan) de hele stad doorploegd, op zoek naar dat ene bolletje grijs waar pinguinblauw op zou staan. Helaas bleek dit een vruchteloze missie te zijn. Dan maar via internet proberen de juiste bol wol te 'scoren', maar ook daar kreeg ik het deksel op m'n neus (au!).
Wat nu?!
Na 1 en nog eens 1 en nog eens 1 nachtje er over geslapen te hebben moest ik er toch aan geloven, of ik wilde of niet. De enigste optie was alles uithalen en met andere grijze wol de olifant weer tot leven zien te wekken.
De moed zonk me - letterlijk- in de schoenen en pas na 3 weken herpakte ik me, haalde alles uit en begon opnieuw.
Net toen ik "lekker" bezig was met de olifant kreeg ik het bericht dat de baby al geboren was. Wat er toen door me heen ging?? Nou dit: whaaahhhhhh!!!!.
Ik haakte me een slag in de rondte tussen alle bedrijven door en ja, ja, natuurlijk ken ik het spreekwoord "Haastige spoed is zelden goed" maar als je in de turbostand staat dan heb je nergens oog (en oor!) voor en dus stapelde de ene mislukking na de andere zich op.

Een voorpoot is een stuk groter uitgevallen dan de andere.
Dit geldt ook voor de oren......

De rest zal ik jullie besparen.....

Het is dat ik veel geduld heb en het me de eer te na is om iets niet af te maken voor een ander dus zette ik door. Zelfs 's nachts (ik heb van die nachten dat ik de slaap maar niet kan vatten en dan beneden zit met een haakwerkje) was ik met de olifant bezig, op m'n tandvlees, dat dan weer wel.

Uiteindelijk is dit het eindresultaat geworden:







En zo verliet de olifant ons huis:




Ik ben nog nooit zo blij geweest om iets in te mogen pakken, want ik kan momenteel even geen olifant meer zien!

P.s: De olifant was te laat klaar dus directe familie zit nu in Spanje, zonder olifant.
Waar het arme schepsel nu is? Bij mijn cliënt, op een prominente plek zodat iedereen de olifant kan bewonderen.
Aangezien ik regelmatig bij deze cliënt kom staart de olifant me telkens doordringend aan, heeeeel confronterend!
Ik voel een olifantenfobie op komen zetten......whahhhhhh!!.



15 opmerkingen:

  1. Hahahaha! Hij is superleuk geworden!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei, oei, oei, ik wist niet dat een olifant zo streng kon zijn. Wel een leukerd, ondanks alle tegenslagen.
    Grtjs
    Daniëlle

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat vreselijk van al die tegenslag! Ik krijg zo hard medelijden met je, maar als het kan helpen. Ik vind je olifant echt super, maar dan ook supergeslaagd! Ze ziet er zo ontzettend lief uit :-) Je moet maar denken, dat baby'tje wordt nu toch met kadootjes overstelpt en ze zal het dus des te meer waarderen als zo'n mooi olifantje een beetje later arriveert (in zoverre ze het al beseffen natuurlijk :-)).

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ai, ai, gelukkig is die nu af, eind goed al goed ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Haha wat een verhaal zeg!!! Gelukkig is hij toch afgekomen en ziet het olifantje er toch erg leuk uit!! :D

    Groetjes Henrike

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oei,wat jammer allemaal maar toch gelukt!
    groetjes Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  7. toch is ie erg mooi maar kan me voorstellen dat als dan alles tegen zit het dan ook echt tegen zit en je dan baalt als een stekker
    gr sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een verhaal en wat een pech.
    Ik heb wel enorm gelachen na het lezen van jouw verhaal.
    De olifant mag er zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Whahaha heel goed voor te stellen die olifantenfobie...ohhh met stress haken is echt niet fijn nee maar gelukkig zit ie nu veilig ingepakt en het baby'tje is er vast heel blij mee :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Knap dat je hem toch op tijd af had. Het is een gezellig olifant geworden.
    Altijd dikke pech als je garen te vroeg op is. Logisch dat je na dit avontuur even geen olifant kunt zien.
    Even lekker andere dingen gaan doen.

    Groetjes, Margaret

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Nou ondanks alle pech die je hebt gehad met het haken, vind ik m super leuk geworden!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Whahaha wat een verhaal, ondanks alle ellende , heb ik er vreselijk om moeten lachen (sorry)
    Het verschil van grootte in ledematen herken ik maar al te goed......frustrerend.
    Maarrrrrrrrrrr je fant is dan wel schitterend geworden :D

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oei wat een tegenslag, desondanks is je olifant erg leuk geworden!

    Liefs,
    Larissa

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Zo lief, ziet die olifant eruit.
    Kom gerust eens langs voor de nieuwe wekelijkse link your stuff op ikblogjijblogt!
    Ik zette je extra in de kijker, deze week!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het achterlaten van reacties, ik lees ze graag.
Liefs, Patricia