6.25.2013

Weekmarkt, tandarts en slingers.












Het viel gisteren niet mee bij de tandarts.
Na een aantal testjes en 1 foto bleek dat ik- onder een kies-  in de punt van het wortelkanaal een fikse ontsteking heb zitten.
Aangezien ik in het verleden een zenuwbehandeling aan de kies heb gehad zei de tandarts dat dit " een fluitje van een cent" zou worden, dus een verdoving was niet nodig. De kies was immers "dood".
Ik voelde direct 'nattigheid' en lag al niet meer zo comfortabel in de stoel.
De kies zou uitgeboord worden, de zenuw moest er ook uit (nooit geweten dat dit kan) en dan zou het wortelkanaal schoon gemaakt worden. Nou, dat heb ik geweten....ik ben echt geen piepert maar het deed verrekte zeer. Wat nou dode kies?????
Tot 2 x toe kreeg ik een injectie, rechtstreeks in het wortelkanaal (sodeju, echt geen aanrader!!!) waarna de tandarts - keuvelend over koetjes en kalfjes- weer vrolijk verder ging.
Hij was duidelijk in z'n element, ik in z'n geheel NIET!.
Om een lang verhaal kort te maken: Na 40 minuten stond ik weer op m'n benen, een antibioticamatje in het wortelkanaal, daarboven een noodvulling en pijnstilling voor de aankomende dagen.
Bij koorts of toenemende pijn moet ik me direct melden, anders ziet hij me 11 juli weer voor verdere behandeling.
O ja, de pruttel kon niet in z'n geheel verwijderd worden omdat bij mij het wortelkanaal niet recht naar beneden loopt maar naar links, waar niet bij te komen is.
Heb ik weer hoor!!
Thuis leek het wel of er een locomotief door mijn linker wang denderde (TJOEG< TJOEG<TJOEG..)
Tot overmaat van ramp had ik ook nog bereikbare dienst van 17 tot 23 uur. Gelukkig kon ik de telefoontjes thuis afhandelen en hoefde ik niet op pad.
Ondanks de pijn snel in slaap gevallen en vanochtend voelde ik me al weer een stuk beter.

Om 9:30 uur moest ik voor controle in het ziekenhuis zijn. Had gehoopt af te kunnen bouwen met bepaalde medicijnen maar ik kreeg geen groen licht van de arts. Ik krijg telkens ontstekingen in m'n lichaam. Dat moet eerst tot "rust" komen, voordat ik af mag bouwen. Vijftien minuten later stond ik met een herhaalrecept en een vervolgafspraak voor over 3 maanden weer buiten. Ik besloot er verder niet over in te zitten en snorde op mijn retro-scooter richting markt voor witte knoopjes.
Gewoon simpele witte knoopjes...... Na tig kramen zag ik eindelijk een simpele witte knoop, prijs 1 euro 20.
Ik keek nog een keer. Ja het stond er toch echt. Voor het kleine miezerige witte knoopje vroegen ze 1 euro 20. "Mooi niet",  dacht ik bij mezelf en liep weer verder.
Na goed rond gestruind te hebben kwam ik thuis met witte knopen, niet 1, niet 2, maar.....kijk zelf maar:

















Tja, ik kon moeilijk kiezen.
Ik gebruik ze als ondergrond voor oogjes, bij mijn gehaakte uiltjes. Op de knoop komt dus nog een oogje of zwarte kraal.
De witte knoopjes waren tussen de 0,10 en 0,35 eurocent per stuk, LOL!!

Ik kwam niet alleen met knopen thuis.....


Deze 3 vellen kon ik gewoonweg niet laten liggen.
Stopnaalden, borduurgaren en lint kwamen ook in de tas.
Verschillende tinten blauw vilt voor het
maken van een slinger
(6 lapjes voor 3 euro) en biaisband.

















Vanmiddag de naaimachine op tafel gezet want ik wilde graag een vilten slinger maken voor de braderie(de Wehleriade), waar ik morgen, samen met Renske, sta van 13:00 tot 21:00 uur. Het is in Wehl (Gelderland) dus voor degenen die in de buurt wonen, kom gezellig langs, van jong tot oud is er van alles te beleven!
Gemiddeld komen er elk jaar zo'n 15.0000 bezoekers op af dus het belooft een gezellige boel te worden.

De vilten lapjes van de markt werden verwerkt tot slinger.


Tussen het huishouden en het vermaken van de kids door, maakte ik nog een tweede slinger. Dit keer nam ik stof voor de vlaggetjes en vilt voor de letters.





Omdat ik graag op een leeg en schoon werkblad werk, schuif ik draadjes, restjes stof e.d. van tafel.
Na 2 slingers gemaakt te hebben zag het er zo uit:



Ook op de tafel, die toch echt niet klein is, lag van alles:

Foto genomen vanuit een andere invalshoek.



















Ik keek eens op de klok:




Opruimen ging ik niet meer redden.....
Het eten werd - bij uitzondering- op de bank gegeten, voor de tv.
De kinderen vonden dit prima!!
Het kleine beetje schuldgevoel dat ik had,verdween dus als snel als sneeuw voor de zon.

Morgen neem ik mijn gehaakte uiltjes ook mee naar de braderie.



Hopelijk krijgen ze gezelschap van deze exemplaren:



Jullie zien, daar moet nog het 1 en ander aan gebeuren, dus ik ga weer snel aan de slag!!















6 opmerkingen:

  1. Wat een toestand met die kies vervelend hoor,sterkte ermee. Maar je productie is top zeg wat een leuke dingen veel plezier en goede verkoop. Op de braderie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Amai, een tand niet verdoven waar er nog een zenuw in zit?! Brrr...
    Veel succes nog d'ermee!
    Jou tafel na/tijdens het knutselen/naaien is herkenbaar ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat een heerlijk verhaal om te lezen Patricia. Wel balen van je kies. Hoop dat het vandaag allemaal een stuk beter gaat.

    Je knoopjesscore is leuk! Ben benieuwd hoe je ze verwerkt hebt. Wat zijn de slingers ok schattig geworden! En je uiltjes ook al! Ik denk dat onze kraam veel te klein gaat zijn LOL

    Heb nog wat leuke dingen ingepakt waarop we ze leuk tentoon kunnen stellen, dus dat komt zo helemaal goed.

    Groetjes renske

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zo zo bezig bijtje!leuk hoor en ook die uiltjes!Het haken gaat je voortaan goed af Patricia!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oei dat klink niet echt lekker.. Zo vervelend en pijnlijk is kiespijn... Ik weet er alles, jammer genoeg, van.

    Ik wens je samen met Renske heel veel plezier op de markt.

    groetjes,dinah

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wie had dat gedacht, dat je gehaakte uiltjes mee zou nemen naar een braderie! Jammer genoeg woon ik niet in de buurt maar hopelijk krijgen de uiltjes andere leuke eigenaren.
    Ook hier wortelkanalen in een bochtje, ik herken je verhalen helemaal...
    Veel plezier op de braderie morgen!!

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het achterlaten van reacties, ik lees ze graag.
Liefs, Patricia