7.05.2013

Waar een haakverslaving toe in staat is.....






Sinds ik het haken heb ontdekt ben ik niet meer te houden. Pin me suf op Pinterest en struin veel blogs af om alle gehaakte creaties van anderen te bewonderen. Dat geeft me dan weer een enorme 'boost' om zelf ook de haakpen ter hand te nemen. Het gaat zelfs zo ver dat ik al standaard een haakwerkje in mijn tas heb zitten zodat ik - als ik ergens moet wachten of in de auto zit- alles binnen handbereik heb. En jee, wat moet je vaak wachten!!
Van de week was het "raak" bij de kapper. Maar niet getreurd, ik haalde relaxed mijn haakwerkje uit de tas en begon een lijfje te haken voor een giraf. Midden in het meerderen hoorde ik mijn naam noemen......SHIT, niet nu, dacht ik nog. Snel mijn kladblokje tevoorschijn gehaald en opgeschreven waar ik gebleven was, voordat ik opstond en achter een verbaasde kapster aan liep, ha, ha.
Na het in model knippen van mijn kapsel kwam de verf er aan te pas om mijn oprukkende grijze haren eronder te krijgen (voel me nog te jong om met een grijs koppie rond te lopen). Daarna een half uurtje onder de kap met een kopje koffie. De roddelbladen sloeg ik vriendelijk af ( ben onderhand Sylvie en Raffie van der Vaart moe) en bovendien brandde mijn haakwerkje in mijn tas, dus.....  .

Met enige regelmaat valt een stemmetje in mijn hoofd me lastig. Zo'n stemmetje die op zeurderige toon zegt " Zo Patries, dat is allemaal leuk en aardig, dat haken van je, maar het gaat wel ten koste van  je andere hobby". En dat stemmetje valt niet te negeren. Het doelt op mijn andere grote passie: tuinieren.

In voorgaande jaren was ik in maart al zaden aan het opkweken en verspenen, borderschema's aan het uitwerken, onkruid met harde hand uit de voegen aan het trekken etc.

Dit jaar had ik telkens wel een excuus om dit alles uit te stellen: het prieel wat geplaatst ging worden, waardoor we stukken borders in moesten leveren, het koude weer, ziek, zwak, misselijk...., een braderie waar ik stond en waarvoor ik spulletjes moest naaien en haken.... . Hierdoor stond m'n tuinkas er als een zielig hoopje bij. Niks geen verspeende plantjes, niks geen vreugde als je de eerste stengels/bloemen ontdekt.....nee, de tuinkas was en bleef LEEG
 en de zaden lagen te verschimmelen in de schuur.                  

Natuurlijk deed ik wel IETS: borders onkruidvrij houden en bij- harken, potten opvullen met fleurige eenjarigen, 6 klimop  planten kopen zodat deze de tuinpalen groen zouden gaan kleuren en we een fijn bladerdak boven ons hoofd krijgen als we aan het eten zijn.

1 klimop-plant ging de grond in en.....de andere 5 bleven in de pot staan. Het onkruid tussen de voegen werd voor driekwart verwijdert en....de rest kreeg de kans door te woekeren.

Niets voor mij. Ik voelde dan ook met enige regelmaat een schuldgevoel de kop opsteken, totdat ik me vorige week een schop onder m'n kont gaf (figuurlijk dan hé!), mijn tuinlaarzen aantrok en aan de slag ging.



Onkruid verwijderen
Mijn man (een tuinliefhebber in de zin van genieten) besloot een handje mee te helpen en plantte samen met mij de overige klimop planten en veegde alles weer netjes aan. 

Al het onkruid werd resoluut verwijderd (leve het knieplankje!!), de borders werden weer netjes bijgeharkt en de lavendelhaag werd gesnoeid. Daarna kon het genieten beginnen. Onder het genot van een waterijsje (ja, ja, deze dag werd er op de calorietjes gelet!!) liepen we samen door de tuin en maakte ik enkele foto's:
kleinbloemige clematis
clematis

















deze plant ruikt naar chocolade!

knoppen in de Agapanthus






















Elke week gaat er een pot pindakaas doorheen.
De mussen zijn er dol op.
Bomen en struiken zorgen voor niveauverschil
in de tuin.















Duizendknoop






Een ongenode gast......















Op de voorgrond de gesnoeide lavendelhaag
De eenjarige margrieten zorgen voor kleur
in de tuin.





















Voor onze jongste zoon hebben we een aantal jaren geleden een kersenboom geplant Hij kon bijna niet wachten tot de eerste kersen zichtbaar werden. Na lang wachten hoefde hij nog maar 1 nachtje te slapen voordat hij zijn favoriete fruit zelf mocht plukken! Groot was de teleurstelling toen bleek dat de vogels ons 's nachts voor waren geweest.
Vorig jaar gooide een hagelbui roet in het eten. Alle bloesem werd in 1 keer weggevaagd en er kwam geen kers aan de boom.
Dit jaar zouden we het anders aanpakken. We kochten een net en drapeerden deze zorgvuldig om de boom, waarbij zoonlief aanwijzingen gaf (Neehee, daar moet nog een stuk net, dat zie je toch wel!!).
Maar helaas, ook dit jaar waren de vogels ons te slim af (of zoals zoonlief opmerkte "de gaten in het net te groot" ).De beestjes hebben zich natuurlijk een slag in de rondte gelachen toen ze ons met het net in de weer zagen.

Overblijfsel....

Stille getuigen op de grond.

Als alternatief kochten we maar kersen bij Appie (AH).



Er was dit jaar 1 schrale troost: 2 bakken halen, 1 betalen!!

Na de tuin weer aan het haken geslagen (je bent verslaafd of niet!). Dit keer giraffen. Ik vond het patroon op het blog  van Tineke (http://gehaakteknuffies.blogspot.nl).

De giraffe moet nog in elkaar gezet worden. Wat een leukerd hé!

En omdat 1 maar alleen is ben ik nu met nummer 2 bezig.

Lijfje, hoofd, hoorns en oren zijn af. In het midden
een stukje van voorpoot nr 1.


Nog 2 voor-en 2 achterpoten haken en dan puzzelen hoe alles
zo goed mogelijk aan elkaar te krijgen.


Wel, ik heb nog een uurtje over voordat de kids thuis komen dus als jullie me willen excuseren ga ik nu weer aan de haak!


7 opmerkingen:

  1. Wat een gezellige tuin heb jij!
    Tja, een tuin vraagt wat werk maar geeft ook veel voldoening als hij op orde staat!
    Leuk haakwerkje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. wat een heerlijk verhaal! Voel me wel schuldig hoor, dat ik je aan deze verslaving geholpen heb :) Maar ga lekker door met mijn verslaving en pak nog even mn haakwerkje op :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoe herkenbaar.... mijn haakverslaving gaat ook regelmatig voor andere dingen. Maar ja, het is ook zo leuk he!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat geweldig dat je nu al zulke leuke en grote dingen haakt! Jammer van de tuin maar ja, je kunt niet alles tegelijk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha,ha,ha....heerlijk je verhaal en je girafjes zijn erg leuk...ja dat haken en ...en....en....ohhhh was een dag maar 48 uur lang en een hele werkdag 4 uurtjes,ha,ha....zelfs dan nog zou ik tijd tekort komen volgens mij voor al mijn ideetjes en wat ik zoal nog wil maken,haken,etc.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hé, ik ben ook bezig aan een giraf! Ik ben net klaar met een 'Amineko'. Hou maar mijn blog in de gaten ;o)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oh wat een heerlijk verhaal lekker gelachen om je hoor ,maar je giraffen zijn enig,en Ach zo n haakverslaving ,het kan erger hoor lieve gr marloes

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor het achterlaten van reacties, ik lees ze graag.
Liefs, Patricia