Verliefd en toch een ietsiepietsie ongelukkig.....

Op het blog van Herriet (stipenhaak.blogspot.nl)was een give-away.
Helaas viel ik niet in de prijzen maar mijn hart maakte een vreugdesprong toen ze het patroon voor iedereen op haar blog zette.
Wat was ik BLIJ, want ik was direct verliefd geworden op de gehaakte teckel.

Acuut stopte ik met mijn gehaakte muis in wording en ging aan de slag.
Eerst een teckel uit 1 kleur.

Er komen nog witte stippen op het lijfje.

Leuk, maar een teckel met meerdere kleuren, daar viel ik toch iets meer voor. En dat, lieve volgers, is direct mijn probleem.
Hoe ik ook mijn best doe, hoeveel blogs ik ook bestudeer, de overgang van kleuren krijg ik niet voor elkaar. Of beter gezegd: de onzichtbare overgang.
Na een half lijfje gaf ik er de brui aan......foei, wat lelijk!!

Ik begon met een nieuw lijfje en ging er nog eens goed voor zitten achter mijn pc'tje. Dit keer werden de overgangen al iets beter.

De volgende ochtend besloot ik met het laatste lijfje door te gaan. Daarna waren de pootjes,oren en staart aan de beurt. Ik kreeg er weer helemaal zin in en mijn humeur ging met sprongen vooruit!
Als laatste haakte ik het hoofd van de teckel. En toen zag ik HET.........
Ik had het 'verkeerde' lijfje gepakt waar de verspringen veel beter zichtbaar zijn.....
Ik heb het afgemaakt, nog steeds verliefd maar ook een ietsiepietsie ongelukkig.......

De foutjes zitten aan de onderkant.

De teckeltjes hebben elkaar gevonden.

Als iemand nog suggesties heeft voor het onzichtbaar veranderen van kleur, HEEL GRAAG!!!!
(A.u.b. zo veel mogelijk in jip-en-janneke-taal, ik wacht met smart op jullie !!!)